Klopt jouw basishouding als coach?

​Ben jij bewust van jouw basishouding als coach? ​Waarschijnlijk (hopelijk ;-)) zeg je, ja natuurlijk! En gelukkig maar. Bewuste coaches zijn érg fijn... Ik besteed er een hele module aan in de opleiding.

... Maar dat gaat wel verder dan 'Luisteren, Samenvatten, Doorvragen', 'Open vragen stellen', 'Objectief luisteren', en al die trucjes .(die overigens óók erg van belang zijn..)De basis als coach gaat voor mij om het leren herkennen wanneer je 'van je plek' af bent. 

En die is sneaky!

 Want natuurlijk wil jij niet de verantwoordelijkheid overnemen, weet je heel goed dat je de coachee in zijn of haar kracht zet door hen zélf de oplossing te laten bedenken...

​Maar wees eens eerlijk...

• ​Hoe vaak heb je wel niet het gevoel dat je gefaald hebt als een coachee niet tot een bepaald inzicht komt?
• ​Of hoe succesvol je jezelf voelt als het wél gelukt is?  
• ​Hoe vaak ben je hard in je zelf aan het werk om de volgende stap in de coachsessie uit te denken? 
• ​Of betrap je jezelf na een sessie erop dat je veel hebt ingevuld en gekleurd hebt, te merken aan je lagere energieniveau? 

​Allereerst; glimlach dat nu naar je zelf. Want wat ben je menselijk 🙂 (enuh *note van de schrijfster* .. ik zou het niet zo kunnen beschrijven als ik het zelf niet zou kennen he!)!

Maar zelf neem ik deze signalen erg serieus. Ergens wordt dus de verantwoordelijkheid onbewust overgenomen. Iets in jou is 'van zijn plek 'gegaan, en is als coach 'bij de ander' aan het werk.

​Wanneer je op deze laag kunt voelen wat er gebeurd, kun je de verantwoordelijkheid pakken om weer terug te zakken. Dan hoef je niet zo hard te werken, dan sta jij letterlijk en figuurlijk in jouw eigen basis. En kan zo de coachee naar zijn of haar basis zakken.

En dan komt dat luisteren, samenvatten en doorvragen als vanzelf... Dat is de rocket science niet!